Higit pa sa Pagbisita – Paglalakbay ng Pagmamalasakit ng Dupoin sa Đức Quang Shelter

Sa mabilis na takbo ng mundo ngayon kung saan numero at resulta ng negosyo ang madalas na binibigyang pansin, naniniwala ang Dupoin na ang tunay na matatag at pangmatagalang kumpanya ay yaong lumalampas sa apat na sulok ng opisina upang yakapin ang payak ngunit mahalagang mga halaga—ang tao at ang komunidad.

Pinanghahawakan ang paniniwalang ito, nagsimula ang Dupoin ng isang makahulugang CSR journey noong Hunyo 27, 2025, patungong Đức Quang Shelter na matatagpuan sa Long Hòa Commune, Bình Đại District, Bến Tre Province.

Bagamat payak sa laki at pasilidad, ang kanlungang ito ay tahanan ng mahigit 130 batang ulila at mga batang nasa mahirap na kalagayan. Isang lugar na pinupuno ng kabutihan at tahimik na katatagan, kung saan ang malumanay na pagtawag ng “papa” o “mama” ay madalas marinig mula sa isang batang unang beses pa lamang nakikipagbatian sa isang bisita.

Pagbibigay ng Tunay na Mahalaga

Mula pa sa simula, hindi pinili ng Dupoin na dumalaw lamang sandali, maghatid ng regalo, at umalis. Sa halip, nagsimula kami sa taos-pusong pakikinig at pagmamasid. Ano ba ang tunay na kailangan？ Ano ang maaaring magdulot ng pangmatagalang epekto—hindi lang para sa isang araw, kundi para sa mga darating na linggo at buwan？

Kaya naman bawat bagay na aming dinala ay maingat na pinili. Nagbigay kami ng 300 kilo ng bigas para sa araw-araw na pagkain, 48 lata ng Alpha Gold milk para sa mga sanggol na ilang buwan pa lamang, at ibat ibang pangangailangan tulad ng toyo, asukal, panlinis ng sahig, lampin, at detergent. Hindi ito simbolikong pagkilos lamang, kundi totoong ambag upang tugunan ang mga pang-araw-araw na pangangailangan. Dumating kami hindi upang magpakitang-gilas, kundi upang tumulong nang may paggalang at pag-unawa.

Presensya na May Katapatan

Matapos bumiyahe ng mahigit 100 kilometro mula Ho Chi Minh City, dumating ang Dupoin team sa Đức Quang Shelter bandang ika-10 ng umaga. Wala sa amin ang nakahula na ang ilang oras na iyon ay mag-iiwan ng napakalalim na marka sa aming puso. Nakipaglaro kami sa mga bata, nagsalo sa tanghalian, at namahagi ng munting regalo. Kapalit nito, nakatanggap kami ng mga malalambing na sulyap, mahihiyain ngunit mahigpit na yakap, at maiinit na tawag na “ate” at “kuya” na hinding-hindi namin malilimutan.

Naging malinaw na ang makabuluhang epekto ay hindi kinakailangang nasa entablado, nasa ilalim ng ilaw, o perpektong plano. Minsan, sapat na ang maupo, makipag-usap, o yakapin ang isang bata upang mapagtanto mong tunay kang nakagagawa ng mahalaga.

Isang batang lalaki ang mahigpit na kumapit kay Ms. Nguyên at ayaw nang bitiwan, na para bang matagal na niyang hinintay ang sandaling iyon ng pagmamahal. Isang batang babae ang dahan-dahang humawak sa kamay ni Ms. Trinh at mahina ngunit taos-pusong nagtanong: “Babalik ka pa ba？” Mga simpleng salita… ngunit punô ng kahulugan.

Pagtatanim ng Kabutihan, Pag-aani ng Ugnayan

Ang paglalakbay na ito ay hindi tungkol sa pagbuo ng imahe ng tatak. Para sa Dupoin, ito ay taos-pusong pagpapahayag ng aming mga pinahahalagahan—isang paalala na naririto kami hindi lamang upang lumago sa aspeto ng pinansyal, kundi upang lumikha ng tunay at pangmatagalang halaga para sa mga komunidad na aming pinaglilingkuran.

Nagbigay sa amin ng malakas na pananaw ang Đức Quang Shelter. Isang lugar na walang marangyang kagamitan o komersyal na anyo, ngunit punô ng pagkatao, lakas, at pag-asa. Maingat na inaalagaan ng maliliit ngunit makabuluhang kilos ng pagmamahal. Hindi kami pumunta roon upang basta “magbigay”; pumunta kami upang makibahagi, matuto, at lumago kasama nila.

Isang Pangakong Babalik—at Mas Lalayo Pa

Nang kami'y magpaalam sa Đức Quang Shelter, hindi namin ito itinuring na katapusan. Ang paglalakbay ng malasakit ay walang finish line. Babalik kami. Hindi lamang sa Đức Quang, kundi sa marami pang lugar kung saan kailangan pa ng tahanan ang mga pangarap, at boses ang mga buhay.

Magpapatuloy kami nang higit pa sa mga donasyon, magdadala ng mas maraming puso, mas maraming kamay, at mas pinag-isipang mga CSR program na maghahatid ng pangmatagalang halaga sa mga komunidad na kulang sa atensyon sa buong Vietnam.

Sa mga monghe at tagapag-alaga, na tahimik na nagpapanday ng malasakit sa bawat pagkain at bawat tulog, maraming salamat. Sa mga bata, salamat sa pagtuturo sa amin na huminto sandali, maging mapagpasalamat, at magmahal sa kasalukuyang sandali.

Sa Dupoin, hindi namin tinitingnan ang CSR bilang obligasyon o bilang isang kahon na dapat lamang lagyan ng tsek. Ito ay nakaukit sa mismong DNA ng kung sino kami. At sa paglalakbay na ito, bitbit namin ang isang payak ngunit malalim na katotohanan: ang bawat pagkilos ng pagbibigay ay pagkakataon ding lumago. Hindi lamang para sa mga tumatanggap, kundi pati na rin para sa mga nagbibigay.